21.09 | My wszyscy z Butenki! – premiera książki „Dong, co ma świecący nos” z udziałem Joanny Olech, Michała Rzecznika i Marcina Wichy
Jak miło jest mieć Butenkę,
co tyle nabazgrał bazgranin!
niektórzy go cenią nad wyraz –
niektórzy kochają bez granic!*
Z okazji wznowienia książki Dong, co ma świecący nos, kultowego tomu absurdalnych wierszyków Edwarda Leara w opracowaniu graficznym Bohdana Butenki, wspólnie z Muzeum Karykatury w Warszawie zapraszamy na spotkanie z twórczością mistrza polskiej ilustracji! Odbędzie się ono 21 września o godz. 18:00 w Muzeum Karykatury (ul. Kozia 11).
Bohdan Butenko był zjawiskiem – jedynym w swoim rodzaju. Niesfornym gigantem ilustracji, jednoosobowym nurtem artystycznym, marką znaną każdemu dziecku. Zrewolucjonizował szatę graficzną książki dziecięcej, zilustrował blisko 300 tytułów, a jego twórczość od siedmiu dekad bawi kolejne pokolenia. Postaciami Gapiszona, Kwapiszona czy Gucia i Cezara podbił masową wyobraźnię i przetarł szlaki gatunkowi komiksu. Jego Dong, co ma świecący nos czy „Cyryl, gdzie jesteś?” to ikony polskiej grafiki książkowej i majstersztyki totalnego podejścia do projektowania. Dowcipem i swobodną kreską podbijał serca dzieci, artystyczną odwagą imponował innym twórcom. Jego projekty i ilustracje dla wielu były – i wciąż są – inspiracją i wzorem. Liczne grono dzisiejszych grafików mogłoby zakrzyknąć jednym głosem: „My wszyscy z Butenki!”.
Dong, co ma świecący nos to jedno z jego najbardziej brawurowych dzieł, kapitalne ucieleśnienie jego talentu – i tego, co cenił w książce dla dzieci. Poetycki absurd i dziecięcą beztroskę, czułość i melancholię tekstów Edwarda Leara Butenko ubrał w minimalistyczny komizm uderzającej formy graficznej, która wciąż urzeka lekkością i świeżością. Absurdalny „świat na opak”, w którym Dżamble pływają po morzu w sicie, a tajemniczy Akond ze Skwak sąsiaduje z Takim Czymś z kraju Dżolibolibo, oddał pomyślanym „na opak” projektem, w którym biel zamieniła się miejscami z czernią.
Na czym polega fenomen Butenki?
Co mają ze sobą wspólnego tworzenie książki i dzierganie swetra?
Czy twórczy geniusz Butenki był produktem życia w gospodarce niedoboru?
Jak jego minimalistyczny kunszt wybrzmiewa dziś, w rzeczywistości wizualnego nadmiaru?
Czy Butenko był memiarzem? :)
Te i wiele innych kwestii poruszą w rozmowie z Agatą Napiórską nasi goście: ilustratorka i autorka Joanna Olech, grafik i pisarz Marcin Wicha oraz Michał Rzecznik, kulturoznawca, scenarzysta i rysownik, kurator wystawy twórczości Bohdana Butenki w Muzeum Karykatury w Warszawie.
Nasza rozmowa odbędzie się właśnie w Muzeum Karykatury, gdzie trwa wystawa „Butenko dla małych i dużych”: wybór prawie 450 prac z całego, niemal 70-letniego okresu kariery artystycznej Butenki. Jeśli jeszcze jej nie widzieliście, najwyższy czas to nadrobić. A jeśli widzieliście – warto wpaść ponownie, bo we wrześniu na ekspozycji pojawiły się nowe grafiki!
Wstęp wolny, spotkanie dla dorosłych.
O prelegentach:
Joanna Olech – autorka i ilustratorka książek dla dzieci i młodzieży. Jedna z najaktywniejszych polskich publicystek piszących o literaturze dziecięcej. Jest także współautorką podręczników szkolnych do języka polskiego i ekspertką Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Jej liczne książki cieszą się ogromną sympatią czytelników i zdobyły wiele nagród i wyróżnień (m.in. Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego oraz tytuł Dziecięcego Bestselleru Roku).
Marcin Wicha – grafik i felietonista. Autor książek dla dzieci i dla dorosłych (ostatnio „Kierunek zwiedzania”, 2021, „Nic drobniej nie będzie”, 2022). Mieszka na Grochowie.
Michał Rzecznik – kulturoznawca, kurator, scenarzysta i rysownik. Główny specjalista do spraw wystaw i komiksu w Muzeum Karykatury w Warszawie; opiekun Lengrenówki – pracowni Muzeum Karykatury. Ma na swoim koncie przeszło dwa tysiące żartów rysunkowych, kilkanaście albumów komiksowych, kilka wystaw i nagród. Od 9 lat współtworzy fanpage „Naprawdę Nieśmieszne Rysunki”. Stypendysta m.st. Warszawy.
Agata Napiórska – dziennikarka i tłumaczka, autorka książek o ilustratorach: „Szczęśliwe przypadki Józefa Wilkonia” i „Ha-Ga. Obrazki z życia” oraz dwóch tomów rozmów z polskimi twórcami „Jak oni pracują”. Na co dzień redaktorka naczelna i wydawczyni magazynu „Zwykłe Życie”.
* Butenko narysował w Dongu... Leara, ale Lear nie mógł opisać Butenki. Gdyby mógł, może zrobiłby to właśnie tak?
